به گزارش شبکه خبری تحلیلی حزب الله ،رقابتهای بین المللی جام تختی که به زعم متولیان فدراسیون کشتی، عنوان مهمترین تورنمنت ورزشی ایران را یدک می کشد، در حالی جمعه شب پس از دو روز مصاف مدعیان به میزبانی مشهد به پایان رسید که هیچ نشانی از یک تورنمنت درجه یک بین المللی نداشت.
اعلام حضور ۲۸ تیم داخلی و خارجی در سه رشته آزاد، فرنگی و پهلوانی در این دوره از مسابقات تا حدی کمیت تیم های شرکت کننده را نسبت به سالهای گذشته بهبود بخشیده بود، اما دریغ از کیفیت!
مصاف مدعیان ایرانی با تیم‌های بی‌ستاره
در کشتی آزاد علاوه برحضور ۵ تیم با اسامی مختلف از ایران، شاهد حضور تیم های قزاقستان( دو تیم)، قرقیزستان، آمریکای لاتین، بلاروس، گرجستان، مغولستان، ازبکستان، ارمنستان، اوکراین و عراق بودیم که به جرات می توان گفت حتی تیم‌های نامدار این لیست هم هیچ ستاره و چهره نامداری را به ایران نیاورده بودند.
کشتی فرنگی هم همین وضعیت را داشت و به جز ۵ تیم از ایران، شاهد حضور کم فروغ تیم های بلغارستان، اوکراین، عراق، گرجستان، ارمنستان، ترکیه و ازبکستان بودیم که این تیم ها هم ترجیح داده بودند با نفرات درجه سه و چهار و گمنام خود در جام تختی به میدان روند.
حضور تیم های خارجی در کشتی پهلوانی هم دست کمی از دو رشته قبلی نداشت. سه تیم از ایران با تیم هایی از بلاروس، قرقیزستان، ارمنستان، مجارستان، روسیه، صربستان و گرجستان در دو گروه به مصاف هم رفتند که طبیعتا سطح فنی نمایندگان کشورمان به مراتب یک سر و گردن از رقبای خارجی خود بالاتر بود.
یکه تازی مرد طلایی المپیک در مشهد
شاید حضور حسن یزدانی دارنده مدال طلای المپیک ریو و پیروزی‌های قاطعانه او در برابر رقبای گمنام خارجی در جام تختی، تنها لحظات جذاب و دیدنی این تورنمنت بود. البته نه از لحاظ سطح فنی؛ بلکه از نظر حضور قهرمان المپیک در نخستین میدان پس از بازگشت از ریو که برای همه جذابیت داشت و منتظر بودند تا قهرمان ملی خود را دوباره روی تشک ببینند.
البته بسیاری از اهالی کشتی در انتظار رویارویی حسن یزدانی تازه وارد در وزن ۸۶ کیلوگرم با علیرضا کریمی، دیگر مرد المپیکی کشتی ایران بودند که به هر شکل ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا مبادا این دو آزادکار مدعی در مشهد به مصاف هم بروند. هر چند که اگر این اتفاق می افتاد می توانستیم این کشتی را یکی از دستاوردهای مثبت جام تختی تلقی کنیم.
اما و اگرهای مسابقات تیم به تیم
هنوز مشخص نیست فدراسیون کشتی به چه دلیل بر برگزاری و جا انداختن قانون مسابقات تیم به تیم در تورنمنت ها و مسابقات داخلی اصرار دارد، اما آنچه مسلم است این روش چندان در جام تختی جواب نداد. شاید اگر تیم های خارجی با ترکیب اصلی و نفرات عنوان دار خود به جام تختی آمده بودند، شرایط متفاوت بود اما مطمئنا رویارویی تیم های پر ستاره ایرانی با کاروانی از کشتی‌گیران نه چندان مطرح خارجی که برخی از آنها به زحمت توانسته بودند یک تیم کامل هشت نفره را برا خود دست و پا کنند، جذابیت چندانی نداشت.
به هر حال نسخه جدید فدراسیون کشتی به رغم تعرف و تمجید متولیان فدراسیون، نه تنها با نتیجه خوبی در جام تختی همراه نشد، بلکه باعث عدم حضور برخی از کشتی گیران مطرح خارجی نیز شده بود که شاید فقط توان حضور در برخی از اوزان را داشتند و به دلیل عدم تمایل برای حضور با یک تیم کامل هشت نفره، کلا قید جام تختی را زدند!
از ایران اصرار؛ از روسها بد عهدی!
داستان بی توجهی و عدم تمایل آزاد و فرنگی کاران روسی نسبت به حضور در تورنمنت های ایران به رغم احترام و اصرار متولیان کشتی همچنان ادامه دارد. روسها مدتهاست نه تنها رغبتی برای حضور در مسابقات برگزار شده در ایران ندارند، بلکه گاهی اوقات از دعوت رسمی از تیم های ایرانی برای تورنمنت های خودشان هم خودداری می کنند!
البته امیدواریم دلیل این غیبت به گفته متولیان فدراسیون کشتی، مسایل فنی و تاکتیک روسها و رو نشدن دست آنها در برابر کشتی گیران ایرانی باشد، اما به نظر می رسد روسها نیز به دلیل سطح پایین مسابقاتی نظیر جام تختی، خود را به زحمت نمی اندازند. آنها مدتهاست که یا اصلا به ایران نمی آیند یا به ور و زحمت و اقدامات دیپلماسی به تیمی نصفه و نیمه و بی رمق پای به تورنمنت های ایران می گذارند.
دکور زیبا در بی نظمی اختتامیه گم شد
فدراسیون کشتی که رویدادهای زیادی را برگزار می کند و در رویدادهای بین المللی زیادی هم شرکت می کند هنوز برگزاری یک مراسم اختتامیه را یاد نگرفته و مراسم این دوره مسابقات جام تختی هم در اوج بی نظمی و هرج و مرج برگزار شد.
حضور افراد غیرمسئول در اطراف تشک در لحظه اهدای جام قهرمانی و بی برنامگی و تردد مسئولان و مهمانان در هنگام اهدای جوایز، صحنه هایی را خلق کرد که می تواند نمره منفی برای تورنمنت بین المللی داشته باشد. به هر حال مشهد میزبان تورنمنتی بود که بر خلاف نام و سابقه اش به هیچوجه نتوانست در حد و اندازه یک میدان بین المللی درجه یک برگزار شود و از نظر کیفی در برخی مبارزات و کشتی ها بیشتر شبیه به پیکارهای محلی و استانی بود.
