آرتور ۵۷ ساله که نخواست نام کامل خود را ذکر کند، ۱۸ مایل رانندگی کرد تا به این معدن در شرق لهستان برسد، به این امید که بتواند چندین تن زغال سنگ برای خود و خانواده اش بخرد.
خانواده آرتور یکی از ۳.۸ میلیون نفری در لهستان است و پس از آنکه لهستان و اتحادیه اروپا پس از حمله روسیه به اوکراین در فوریه، زغال سنگ روسیه را تحریم کردند، برای گرم کردن به زغال سنگ متکی هستند و اکنون با کمبود و افزایش قیمت مواجه هستند.
در حالی که لهستان سالانه بیش از ۵۵ میلیون تن از معادن خود تولید می‌کند، زغال سنگ وارداتی که بیشتر آن از روسیه است، به دلیل قیمت رقابتی آن و این واقعیت که زغال سنگ روسیه برای مصارف خانگی به فروش می‌رسد، یکی از کالا‌های اصلی خانواده‌های لهستانی است.
تقاضای فزاینده معادن تحت کنترل دولت را مجبور به فروش سهمیه یا عرضه سوخت به خریداران فردی از طریق پلتفرم‌های آنلاین در مقادیر محدود کرده است.در سال‌های اخیر، لهستان سرسخت‌ترین منتقد سیاست آب و هوایی اتحادیه اروپا و مدافع سرسخت زغال سنگ بوده است که ۸۰ درصد برق آن را تولید می‌کند. اما با افزایش هزینه‌های استخراج در سطوح عمیق تر، تولید زغال سنگ به طور پیوسته کاهش یافته است.