حزب الله:مدیر گروه حفاظت و مرمت تخت جمشید به بیان گزارش علمی و مبسوطی از از وضعیت آرامگاه اردشیر سوم و مباحث مطرح شده در خصوص نفوذ آب در این آرامگاه پرداخت.
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۳ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۹
۰
کد مطلب : ۳۴۴۱۱۰
وی بیان کرد: آرامگاههای اردشیر دوم و سوم از جمله آرامگاههایی است که در تختجمشید مرمت آنها از چند دهه پیش آغاز شد پس از آن آرامگاههای نقشرستم در اولویت بود.
رهبر تصریح کرد: مرمت آرامگاه داریوش بزرگ در نیمه دهه هفتاد شمسی آغاز و تا اوایل دهه هشتاد شمسی یعنی آغاز به کار بنیاد پژوهشی پارسه ـ پاسارگاد به طول انجامید. پس از آن اولویت با آرامگاه داریوش سوم در تختجمشید بود. در اولیل دهه هشتاد خورشیدی مرمت آرامگاه داریوش سوم آغاز شد و طی چندین سال، و در دوره بنیاد پژوهشی پارسه ـ پاسارگاد سنگینترین عملیات اجرایی با سبک آناستیلوز انجام پذیرفت و علاوه بر رفع خطر از آرامگاه داریوش سوم (آرامگاه ناتمام) تعداد زیادی از قطعات سقوط کرده در جای خود قرار گرفت و هم اکنون وضعیت این آرامگاه تثبیت شده است.
مدیر گروه حفاظت و مرمت تخت جمشید اظهار کرد: در سال ۱۳۹۲ مطالعات جدید با رویکردهای حفاظتی در نقش رستم و تختجمشید آغاز شد و در سال ۱۳۹۵ طرح مرمت زیر نظر دفتر حفاظت و مرمت تختجمشید و با مدیریت طالبیان و داریوش حیدری نگاشته شد. مراحل آسیبشناسی در سومین کنفرانس بین المللی معماری صخرهای ارائه و با توجه به اصولی بودن مراحل مطالعاتی به عنوان پژوهش برتر مطرح شد. هماکنون اقدامات اجرایی در آرامگاه خشایارشا ادامه دارد.
وی با بیان اینکه نکته حائز اهمیت آن است که اقدامات حفاظتی و مرمتی در آرمگاههای اردشیر دوم و سوم سالهاست به پایان رسیده است، افزود: بدیهی است نمیتوان پایان مرمت هیچ عنصر مرمتی را به طور قطع اعلام کرد. آنچه متخصصین و کارشناسان بر آن واقف هستند این است که مرمت، یک امر مستمر و مداوم است و هر اثر و یا بنای تاریخی پس از مرمت نیاز به پایش دائم دارد. آرامگاه اردشیر سوم نیز از این امر مستثنی نیست، از اینرو پس از اقدامات اجرایی در دوره تیلیا اقداماتی مرمتی و به خصوص حفاظتی روی آن انجام پذیرفت.
رهبر تأکید کرد: باید دانست با توجه به تغییر اصول حفاظت و مرمت به خصوص از سال ۲۰۰۰ به بعد مدیران سایتهای جهانی و مسئولان حفاظت و مرمت تلاش کردهاند بر اساس ضوابط و قوانین و مقررات وضع شده عمل کنند.
تاریخچه مرمت آرامگاه اردشیر سوم
وی با بیان اینکه اولین اقدامات اساسی در آرامگاه اردشیر سوم بین سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵ توسط هیئت ایزمئو انجام شد، گفت: اهم اقدامات ایزمئو مرمت آناستیلوز و ممانعت از ورود آب به درون آرامگاه بود. بر اساس گزارشهای موجود هنگام زمستان آب از بام آرامگاه نشت کرده و داخل آرامگاه و نمای آن که شامل نقوش برجسته است زیان وارد میساخت، هیآت ایزمئو ابتدا کار خود را از بام آرامگاه آغاز کرد و خاکهای انباشته شده در ترکها و شکافهایی که دو تا سه متر عمق داشت بیرون آورده و سپس بقای خاک را که در عمق شکافها بود با آب شستوشو نداد. در مرحله بعد ترکها و شکافها با سنگ ریزه و سپس ملات ماسه و سیمان پر شد به طوری که مواد تا پایین ترین حد نفوذ کرد و شکافهای موجود تا چند سانتیمتر مانده به بام آرامگاه پر شد. حدود ۲۰۰ متر مربع از بالای آرامگاه با همین روش کار شد.
رهبر ادامه داد: علاوه بر آن دو کانال با شیبهای مخالف در دو جهت حفر شد، بدین روش کانالهای قدیمی موجود برای بیرون بردن آب احیا شد. علاوه بر آن قطعات سنگی که از کوه نزدیک بام جدا شده بود با روش فولادگذاری و با ۳۰ میله حدود ۳ متری در جای خود تثبیت شد. پس از آن، بخش زیادی از آبهای آسیبرسان قطع شد اما همچنان نشت آب وجود داشت.
مدیر گروه حفاظت و مرمت تخت جمشید با یادآوری اینکه در سال ۱۳۷۴ نیز اقداماتی گستردهایی برای جلوگیری از نشت آب انجام شد، افزود: در این زمان بخشهای دیگری از رگهها و شکافها پاکسازی و با ملات ماسه و سیمان پر شد. در بررسیهای دقیق مرمتگران متوجه شدند به دلیل وضعیت ساختاری کوه و وضعیت قرار گیری آرامگاه، نفوذ آب به پشت گوشه سمت چپ آرامگاه اجتنابناپذیر بوده و هیچ راهی نیست تا از ورود آب ممانعت به عمل آید. آبهای نفوذ کرده از یک شکاف در همان بخش نشت کرده و بیرون میآمد.
وی اضافه کرد: مرمتگران مشغول مسدود کردن شکاف میشوند اما در طی یک اقدام سنجیده و حساب شده راه فرار برای آبهای نفوذ کرده باقی می گذارند تا آبها از دو حفره تعبیه شده خارج شود. این بخش دقیقأ همان جایی است که به
منبع : ایسنا
آخرین عناوین
