استرالیا در فکر انتقام از ایران در جام ملت‌ها

سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا درباره بازی ایران و استرالیا نوشت: "29 نوامبر 1997 در خاطره تمام مردم استرالیا باقی مانده است. یک درد همیشگی از فوتبال. روزی که هیچ وقت مردم استرالیا آن را فراموش نمی‌کنند. آنها پس از 5 بار تلاش نافرجام برای رسیدن به جام‌جهانی در آستانه حضور در بزرگ‌ترین رقابت فوتبالی جهان قرار داشتند. آنها با بازیکنان خوبی که در اختیارشان بود، می‌خواستند هر طور شده به جام جهانی 98 فرانسه راه یابند ولی به یک باره تیمی به نام ایران جلوی آنها سبز شد و نگذاشت استرالیا به هدفش برسد.

در حضور 100 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی هری کیول گلی را برای استرالیا به ثمر رساند که تمام مردم این کشور انتظارش را داشتند. تساوی یک بر یک استرالیا و ایران در تهران باعث شد کانگوروها در یک قدمی جام جهانی فرانسه قرار گیرند. آنها با سرهایی بالا به خانه بازگشتند تا در بازی برگشت در حضور 85 هزار تماشاگر ورزشگاه کریکت ملبورن برابر ایران جشن حضور در جام‌جهانی بگیرند. پس از دو گل هری کیول و اورلیو ویدمار به نظر می‌رسید همه چیز تمام شده و استرالیا به عنوان آخرین تیم جواز حضور در جام جهانی فرانسه را کسب کرده است.

در آن دیدار اتفاق غیر ورزشی هم رخ داد که اکثر گزارشگرها به آن اشاره کردند و آن هم حضور یک دیوانه به نام پیتر هور بود که به زمین چمن وارد شد و تور دروازه تیم ملی ایران را پاره کرد. شاید این اتفاق باعث شد تا روند بازی تغییر کند و به یک باره ایران توپ و میدان را در اختیار گرفت و توانست در عرض 5 دقیقه دو گل به ثمر برساند و با کسب تساوی 2 بر 2 راهی جام جهانی فرانسه شود. ایران با قانون گل زده استرالیا را کنار زد و خود به جام جهانی صعود کرد. تمام مردم استرالیا پس از آن بازی شوکه شدند و اصلا نتوانستند آنچه در ورزشگاه کریکت ملبورن رخ داده را فراموش کنند.

تمام یازده بازیکن استرالیا روی زمین افتادند و گریه کردند. جانی وارن، گزارشگر ورزشی کشور استرالیا نیز که این بازی را برای مردم این کشور گزارش می‌کرد پس از گل دوم ایران در تلویزیون شروع به گریه کردن کرد.

ویرا، سرمربی برزیلی ایران پس از این برد ارزشمند در نشست خبری خود صحبت جالبی کرد و گفت: من واقعا متاسفم. من جانی وارن را می‌شناسم و می‌دانم که استرالیا سال‌ها برای رسیدن به جام جهانی تلاش کرده و اکنون تمام مردم این کشور در شرایط بسیار بدی قرار گرفته‌اند. می‌دانم بچه‌های استرالیایی که در حال فوتبال بازی کردن هستند، امروز چه احساسی دارند. باید حقیقت را به شما بگویم. اگر بخواهم در زمستان جایی باشم حتما استرالیا را انتخاب می‌کنم. از آن تاریخ فوتبال استرالیا و ایران هیچ وقت در یک دیدار برابر هم قرار نگرفتند. خیلی از دردهای آن دیدار تلخ برای استرالیایی‌ها کاهش یافته است. سه حضور پیاپی در جام‌جهانی بین سال‌های 2006 تا 2014 باعث شد استرالیایی‌ها شکست تلخ برابر ایران را فراموش کنند اما هنوز به نظر می‌رسد استرالیایی‌ها یک کار با ایرانی‌ها دارند که تمام نشده است. استرالیا در سال 2015 میزبان جام ملت‌های آسیاست و اگر نتایج، بر وفق مراد آنها باشد ایران و استرالیا در نیمه نهایی جام ملت‌ها برابر هم به میدان خواهند رفت. این بازی قطعا می‌تواند به بزرگ‌ترین بازی جام ملت‌های آسیا تبدیل شود؛ چرا که هر دو تیم می‌خواهند قهرمانی در این رقابت‌ها را تجربه کنند. آن‌ها هر دو مدعی کسب عنوان قهرمانی هستند و البته باید به این نکته توجه داشت که فشار زیادی روی میزبان خواهد بود که به فینال برسد. درست است که هیچ بازیکن استرالیایی‌ که در سال 97 برابر ایران به میدان رفت در حال حاضر برای این تیم بازی نمی‌کند ولی قطعا آنها برابر ایران به یک چیز فکر می‌کنند و آن هم انتقام است.