جزیره صخرهای میگینیو تا سال ۲۰۰۲ شاهد حضور و زندگی چند خانوار محدود بود، اما حالا بین صد تا دویست نفر در این فضای بسیار محدود زندگی می کنند.مساحت این جزیره به اندازه نصف یک زمین فوتبال است، اما تراکم جمعیتی در آن یادآور برخی محله های شلوغ و فقیرنشین شهرهای بزرگ است. نکته جالب اختلاف نظر دو کشور اوگاندا و کنیا بر سر مالکیت این جزیره است.