نه سبز بودم، نه بنفش شدم، نه تَکرار کردم و نه سیاه می‌شوم. ‌‎ولی افسوس که هنوز هم بسیارند کسانیکه دنباله رو سلبریتی‌های آفتاب‌پرستی هستند که یک روز سبزند، یک روز بنفش، یک روز عزادارند، یک روز به فلان کاندیدا "اعتقاد راسخ" دارند، روز دیگر تظاهر به فریب‌خوردگی میکنند، یک روز تاریخ سازند و روز دیگر تاریخ باز.
این‌ها همان‌هایی هستند که از ماهیگیری از آب گل‌آلودِ هیچ حادثه‌ای نمیگذرند و شهوت دیده شدنشان تمام ناشدنی است.
من نه از "درود به شرفت"ها خوشحال میشوم و نه از "لعنت"ها ناراحت، چون می‌دانم تنها با یک پست عوامفریبانه تمام "لعنت"ها به "درود" تبدیل میشود.
قطعا قلب من هم همانند هر انسانی از این همه مصیبت به درد آمده و حالم از شرایط اسفناک زندگی در کشورم به هم میخورد، اما باور دارم که گذاشتن یک عکس مشکی یا پُستهایی که جز برانگیختن احساساتِ لحظه ای هیچ کاربردی ندارند، هیچ دردی را درمان نخواهد کرد.